जीवनात घेतलेल्या अनुभवाचे धडे
बाप प्रत्येकक्षणी गीरवीत असतो
कळु न देता आपल्या मुलांच्या संगे
आयुष्य जगण्याची शिदोरी देत असतो

अबोल ओठांनाही कधी
नकळत बोल सुटावा
पसारा मनी साठलेला
शब्दांतुन व्यक्त व्हावा

आयुष्य कसे जगायचे
ज्याचे त्याने ठरवायचे
तथ्याचा घ्यायचा शोध की
मृगजळा मागे धावायचे

आयुष्य कोडे
दिस थोडे
सोडता सुटेना

कवितेच्या एका कडव्यात
अगणित भावनांचा पसारा
चार ओळी सांगुन जाती कधी
नकळत आयुष्याचा अर्थ सारा

हवा हि विषारी
कशी हि बिमारी
कुणी ना विचारी
आटली माणुसकी सारी